Nog te vaak werken we in ons vak met lineaire plannen. Daar is te weinig ruimte voor de complexiteit en dynamiek waar we in de praktijk mee te maken hebben. In complexe omgevingen is geen oorzaak – gevolg relatie vooraf al helder. Dat weet je pas achteraf. Je ontdekt al doende wat werkt. Doen alsof je er met een kernboodschap en planning bent is niet de juiste aanpak, dat is te beperkt. Een juiste koers is nodig die je richting geeft in je realisatie.

De manier waarop we communiceren verandert. Je ziet een verschuiving van uitleggen en doelgroepen naar aansluiten en bondgenoten. Het gaat over de overgang van een verticale, top-down communicatiestijl naar een horizontale, participatieve aanpak. Een waardevolle beweging, waarin de nadruk verschuift van zenden naar samenwerken of nog nauwkeuriger geformuleerd: naar cocreatie.